BIRAKIN.

Ulaşılmaz bir kadın olmayın.
Bırakın size sığınmayı istesinler. Açın kollarınızı her daim. Bırakın sizi hafife alsınlar. Dinleyin elinizden geldiğince. Bırakın kendilerini önemli sansınlar. Gitmeyeceğinizi hissettirin. Bırakın inansınlar.
Yüreğinizde kocaman bir boşlukla sizinle yürümeyi sevsinler. Bırakın o boşluğun adını hiç bilmesinler. Günler ayları, aylar yılları kovalasın. Bırakın sizi hep bıraktıkları yerde bulsunlar.
Siz sevginizin peşinden, onlar ihtiyaçlarının peşinden koşsun. Bırakın sizi daha az değerli kılsınlar.

Siz dikkat edin yanlışlarınızı örtbas etmekte. Bırakın onlar yakalandığında affedildim sansınlar.

Bırakın, sizi asla tanıma lüksüne sahip olmasınlar.

Zamanla birbirinize benzemeye başlayacaksınız. Susup sineye çektiğiniz, biriktirip içinize gömdüğünüz her şey zamanla bir hayat olarak size geri dönecektir. Bırakın o hayatı siz hak etmiş olun.

Ancak içinizi soğutmadan gitmeyin. Herkesin anladığı, cevabını aldığı bir dil vardır. Önce içine işleyin, çözün, önemseyin. Yaralardan değil, korkulardan beslenin. Kimse kimsenin gittiği için kahrolacağı bir dönemde yaşamıyoruz. Elbet kaldığımız yerden devam ediyoruz lakin iz bırakmadan gitmekte olmaz. Sizinle hiç tanışmamış birinin canını yakmak daha kolay olacaktır. Nasılsa verdiğiniz tepkilere göre sizi şekillendirmiş kılacak, sizi yaptıklarınızla yargılayacak, sizin ruhunuza dokunmamış birinin sözleri canınızı ne kadar acıtmış olarak kalacak ki.. Zaten beraberken yitiriyor, yoruluyor, üzülüyor, tek başınıza yeniden gülümsemeyi öğreniyorsunuz ki..

Ulaşılmaz olun.
Çoktan ulaşılmış olduğunu düşündükleri kadınları aldattıklarını sansınlar.
İttikçe kapıda bekleyen, sevdiklerine inandırdıkları, zavallı gördükleri, çaresiz, hasta, peri masallarına inanan kadınları aldattıklarını sansınlar.
Bırakın kaybeden taraf olduğumuzu düşünsünler.
Nasılsa paha biçilmez dahi olsak da bizi hep kendilerinden en uzağa koyacaklar.